Menu
ASKV
4 april 2016

Vergunning na herhaalde asielaanvraag

ASKV-cliënte krijgt status na herhaalde asielaanvraag. Juridisch medewerker Francien doet verslag.

“Begin 2014 komt een vrouw binnen tijdens ons dagelijkse inloopspreekuur. Ze is lichtelijk in paniek en ratelt aan een stuk door over wat ze allemaal heeft meegemaakt. Dat is niet niks: haar leven hangt aan elkaar van mishandeling en uitbuiting.
Als Fayza (dit is om privacy redenen een pseudoniem) twee jaar oud is komt haar vader om bij een auto-ongeluk. Haar oom haalt haar weg bij haar moeder en gebruikt haar als huisslaaf. Zes jaar lang wordt zij misbruikt door haar neef, die in het zelfde huis woont. Dit heeft zij nooit aan iemand kunnen vertellen, aangezien seks voor het huwelijk een doodzonde is in de streng islamitische omgeving waarin zij opgroeide. Verkrachting is geen uitzondering. Wanneer zij de kans krijgt om deze situatie te ontvluchten grijpt zij deze meteen.

De IND gelooft haar verhaal niet. Fayza heeft niet consistent verklaard over de gebeurtenissen, data kloppen niet en er zitten tegenstrijdigheden in haar verhaal. Niet gek natuurlijk. Haar verleden heeft grote littekens achtergelaten op haar psychische gesteldheid, waardoor het reproduceren van gebeurtenissen, en al helemaal de volgorde daarvan, niet gemakkelijk is.

Fayza raakt uitgeprocedeerd. Er wordt haar verteld dat ze terug moet keren naar Irak. Dit is echter geen optie, aangezien zij bij terugkeer zo goed als zeker slachtoffer zal worden van eerwraak. Daarnaast is zij een alleenstaande vrouw, iets wat in haar regio sowieso al niet geaccepteerd wordt. Ze blijft in Nederland en komt in de illegaliteit terecht. Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is loopt ze in de handen van een foute man. Ze krijgen een relatie, trouwen, maar al snel begint hij met haar structureel mishandelen, opsluiten en verkrachten. Uiteindelijk dumpt hij haar letterlijk op straat.

Dit is waar ASKV in beeld komt. Via een vrouw die ze op straat is tegengekomen hoort Fayza over ons en neemt ze contact met ons op. Wij zien een kwetsbare, psychisch instabiele vrouw met een ernstig asiel verhaal en besluiten haar op te vangen in een van onze huizen. Ondertussen heeft zij alle geloof in haar religie verloren, heeft zij haar hoofddoek afgeschud, drinkt alcohol en draagt alleen nog maar kleding die ze zelf wil dragen. Doodgewone dingen die zij in Irak nooit zou kunnen doen.

Haar zaak wordt voorgelegd bij ons advocatenspreekuur met Krista Kaptein van ALT advocaten. Hier wordt besloten dat er een IMMO-onderzoek zal plaatsvinden. Dit is een zeer intensief lichamelijk en psychologisch onderzoek door een onafhankelijk instituut waaruit moet blijken dat de littekens en fysieke klachten die zij heeft consistent zijn met het verhaal dat ze heeft verteld, en dat haar psychische klachten typerend zijn voor haar gestelde asielrelaas. Dit is het geval, het rapport door IMMO is sterk en werpt een ander licht op haar eerder ongeloofwaardig geachte asielrelaas. Krista dient een herhaalde asielaanvraag in.

In de tussentijd doet Fayza mee aan allerlei activiteiten van ASKV. Creatieve coaching, mindfullness- en weerbaarheidstraining, zwemles en Nederlandse taalles. Dit zorgt voor afleiding, zelfvertrouwen en nieuwe contacten. Daarnaast heeft ASKV haar begeleid naar verschillende GGZ-instellingen waar zij behandeld wordt voor haar trauma’s en depressie.

14 maart is de dag van haar nieuwe interview bij de IND. Ze kan haar zenuwen maar moeilijk in bedwang houden en ziet er tegen op haar hele verhaal opnieuw te moeten vertellen.
Gelukkig ligt er een goed IMMO-rapport en een sterke ondersteunende brief van Krista Kaptein. Hierdoor is de ernst van de situatie van Fayza al snel inzichtelijk voor de IND en hoort ze nog dezelfde dag dat ze een verblijfsvergunning krijgt.

De volgende dag staat de taart klaar op ons kantoor. Fayza komt stralend binnen, alhoewel ze nog moeilijk kan bevatten wat haar is overkomen. We zitten met z’n allen aan tafel en ze fantaseert over een werken bij een bejaardentehuis. Het is iets wat ze al vaker heeft genoemd, maar waar ze eindelijk realistisch over kan nadenken.”

Deel deze pagina