Op Valentijnsdag kwamen we samen met STIL, Childsupporto en Ben & Jerry’s Nederland in actie voor een bijzondere avond: Valentijn voor Kinderen. Een diner waar gewortelde kinderen en hun families hun verhalen deelden met bekende Nederlanders en politici.
Vanaf 18:00 uur liep het Verzetsmuseum in Amsterdam langzaam vol. Kinderen en hun families, bekende Nederlanders en politici schoven samen aan tafel om met elkaar te praten, te drinken en te eten.
Onder de aanwezigen bevonden zich onder anderen Lydia Rood, Erik van Muiswinkel, Nienke de la Rive Box, Hadassah de Boer, Hannah Prins, Nizar El Manouzi, Erik Scherder, Martine Doppen, Kris van der Veen (GL), Suleyman Aslami (D66), Fatihya Abdi (PvdA), Jazie Veldhuyzen (De Vonk) en Juliet Broersen (Volt). Zij boden een luisterend oor aan de gewortelde kinderen en hun families.
Leven in onzekerheid – elke dag weer
Voor de aanwezige kinderen is Nederland het enige thuis dat ze kennen. Vandaar de term ‘gewortelde kinderen’. Ze gaan hier naar school, hebben vrienden en dromen over hun toekomst. Toch leven ze dagelijks met de dreiging van uitzetting naar een onbekend land, waar ze niemand kennen.
Onze host, Martine Doppen, opende de avond met een aangrijpend verhaal over hoe zij zelf heeft meegemaakt hoe onrechtvaardig het asielbeleid is. Het maakte goed duidelijk waarom we hier zijn: niet alleen om samen te eten en praten, maar vooral om in actie te komen tegen het mensonterende asielbeleid in Nederland.
Tijdens de maaltijd – couscous, brood met hummus en soep – luisterden de aanwezigen naar verschillende sprekers. Onze directeur-bestuurder Erik Rouw benadrukte in zijn toespraak hoe het beleid keer op keer faalt. “Dit zijn geen cijfers, geen dossiers. Dit zijn kinderen. En zij verdienen een toekomst.”
Na het hoofdgerecht doken de kinderen het Verzetsmuseum in. Voor de volwassenen verzorgde professor Erik Scherder een lezing. Hij gaf een confronterende analyse van de gevolgen van voortdurende stress op de ontwikkeling van kinderen. “Dit is kindermishandeling,” zei hij. Langdurige onzekerheid kan leiden tot ernstige angst- en stressstoornissen en heeft levenslange gevolgen. De overheid is hiervan op de hoogte, onder meer door schadeadviezen, maar blijft wegkijken. Hoe lang nog?
Wij eisen dat ze blijven
Na de lezing van Scherder en het bezoek aan het museum was het tijd voor ijs (uiteraard verzorgd door Ben & Jerry’s). Terwijl de ijsjes werden opgegeten, liep host Martine Doppen door de zaal en vroeg aan de kinderen wat ze van de avond vonden en wat ze graag zouden willen veranderen.
Een van de jongste kinderen, die al zeven jaar in verschillende asielzoekerscentra woont, had één grote wens: een eigen huis. Haar opmerking leverde een luid applaus op en maakte voor iedereen pijnlijk duidelijk hoe schrijnend de situatie is waarin we jonge kinderen laten opgroeien.
Ook de bekende Nederlanders waren onder de indruk van de gesprekken die zij hadden gevoerd en de inzichten die ze hadden opgedaan. Aan de aanwezige politici werd gevraagd wat zij concreet gaan doen om de situatie van deze kinderen te verbeteren. Hoewel veel beslissingen in Den Haag worden genomen, beloofden alle politici zich in te zetten voor een kindvriendelijk asielbeleid.
De avond werd afgesloten met een groot fotomoment om aandacht te vragen voor onze petitie: Wij eisen dat ze blijven. Samen spraken we ons uit voor een asielbeleid waarin de rechten van kinderen niet worden geschonden.
We zijn dankbaar voor iedereen die aanwezig was, die zich uitsprak en die bereid was te luisteren. Maar bovenal gaat onze dank uit naar de kinderen en hun families, die ondanks alles hun verhalen durven te delen. Zij laten zien wat veerkracht is. Wat moed is. Zij verdienen veiligheid en zekerheid – geen onzekerheid en angst.
Wil jij helpen? Laat je stem horen. Teken de petitie voor een kindvriendelijk asielbeleid en zorg ervoor dat gewortelde kinderen niet langer in onzekerheid hoeven te leven. Ze horen hier, en hier moeten ze blijven.
