“Ik hoop verlichting te kunnen geven. Ik heb de tijd, ik heb de ruimte, en zij hebben het nodig…”
Daria Mnych (42) geeft sinds twee jaar vrijwillig yogatherapie aan vluchtelingen die aankloppen bij het ASKV. “Zij zitten vaak in een uitzichtloze situatie, omdat ze niet mogen studeren, werken of werkervaring mogen opdoen met vrijwilligerswerk of een stage.” Daria heeft maar één doel voor ogen: “een beetje ruimte en zicht creëren in uitzichtloze situaties.”
Wat doe je als vrijwilligster?
“Ik geef yogatherapie bij het ASKV, een organisatie die zich inzet voor ongedocumenteerde vluchtelingen. Met een-op-een yogatherapiesessies help ik vluchtelingen met blessures, angstaanvallen of andere psychische problemen.” Als ik Daria vraag waarom ze heeft besloten om dit te doen antwoord ze: “Iedereen heeft baat bij yogatherapie. Niet alleen rijke mensen, maar ook mensen die hier niet de bronnen voor hebben. Ik hoop verlichting te kunnen geven. Ik heb de tijd, ik heb de ruimte, en zij hebben het nodig…”
Waarom yogatherapie?
“Ik heb zelf een keer een burn-out meegemaakt. Yoga heeft mij hier toen van genezen. Bij het ASKV wil ik niets liever dan iedereen die ernaar vraagt helpen. Mijn missie is dat ik iemand bereik. Dat iemand het voelt. Ik wil graag iets meegeven wat mensen zelf kunnen toepassen en misschien zelfs kunnen delen met anderen. Er is niets mooiers dan mensen die zijn getraumatiseerd te kunnen helpen”
“Het is eigenlijk net als een taal leren. Elke dag herhalen maakt jou een expert in ontspannen”
Hoe werkt yogatherapie?
“Als ik de yogatherapie start vertel ik eerst wat ik ga doen. Ik leg uit dat ik de tools geef om stress te kunnen verminderen, maar dat het vervolgens aan de mensen zelf is om deze tools toe te passen in het dagelijks leven. Het is eigenlijk net als een taal leren. Elke dag herhalen maakt jou een expert in ontspannen. Mensen moeten daarom begrijpen dat ze zelf de aanpassingen moeten toepassen. Vervolgens vraag ik naar de symptomen. Deze zijn eigenlijk altijd stress gerelateerd, ofwel psychisch of lichamelijk. Op basis hiervan stel ik de een-op-een therapiesessies samen.”
Wat is je tip voor vluchtelingen in Nederland?
“Ik zeg altijd ga naar cursussen bij het ASKV. Misschien is het niet helemaal wat je zoekt, maar je leert iets nieuws, je blijft jezelf ontwikkelen en je kunt je sociale netwerk vergroten. De cursussen kunnen daarnaast helpen bij het maken van vrienden en het terugkrijgen van zin in het leven. Het is een positieve insteek. Dit is vaak precies wat de mensen nodig hebben…”
Wat heb je geleerd?
“Oordeel nooit over iemand. Vaak staan de mensen dichterbij je dan je denkt. De kleding is misschien wel tweedehands, maar in die kleding zit een briljant persoon. Elke keer als ik iemand ontmoet bij het ASKV denk ik: Wow! Wat een ontzettend intelligent en liefdevol persoon. Naar mijn mening zouden al deze gedreven mensen een aanwinst zijn voor Nederland.”
Tot slot…
Als ik Daria vraag of ze nog iets kwijt wil wordt het even stil. Ik zie haar nadenken. Na een moment stilte zegt ze: “We moeten niet vergeten om dankbaar te zijn. Dankbaar dat wij in een vredevol en rijk land leven. We hebben eten, kleding, vrienden en familie. Waardeer het. Niet voor iedereen is dit vanzelfsprekend…”