Adeline ontvluchtte in 2003 het oorlogsgeweld in Sierra Leone. Ze vluchtte naar Nederland, waar haar twee zoons al woonden. Eenmaal hier bleek ze ernstig ziek en werd ze geopereerd aan baarmoederhalskanker. De operatie slaagde maar deels: het ruggenmerg werd geraakt en haar darmen bleken verkleefd met andere organen. Adeline hield er chronische pijnklachten aan over en is nu meervoudig beperkt. Adeline: “Nu loop ik alsof ik dronken ben.” Voor Adeline geldt dat ze moeilijk loopt, de halve dag op bed ligt vanwege pijn en continu buikpijn heeft.
In Sierra Leone heeft zij geen netwerk meer. In Amsterdam werd zij jaren opgevangen door verschillende organisaties zoals het Leger des Heils, HVO Querido en MOO-Intensief.
In 2017 schreef toenmalig burgemeester Van der Laan een brief ter ondersteuning van haar aanvraag op humanitaire gronden. Deze aanvraag werd afgewezen door de IND, de rechter stelde haar in het gelijk, waarop de IND opnieuw moest beslissen. De IND wees haar zaak weer af, en de rechter stelde haar weer in het gelijk.
De IND erkende dat haar situatie bij terugkeer zou verslechteren, maar die reden is niet doorslaggevend voor verblijfspapieren. Adelines zaak werd besproken bij het LSO, het overleg van de Landelijke Vreemdelingenvoorzieningen (LVV) waar de ngo’s, de IND, Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) en de vreemdelingenpolitie aan tafel zitten. Maar zoals ook bij alle andere zaken het geval is, hebben de medewerkers aan tafel niet het mandaat hierover een besluit te nemen.
Uiteindelijk werd haar zaak opgeschaald naar met Multi Review Team (MRT) van de LVV. Hier worden vastgelopen zaken van de LVV opnieuw bekeken door IND en DT&V, in gesprek met de casemanager en de regiegroep. Hier is een medewerker van de IND die besluit nog eens goed naar de zaak te kijken. Na een nieuw opgestart medisch onderzoek is uitstel van vertrek, artikel 64, toegekend. Komende december, zal Adeline een verblijfsvergunning op medische gronden aan kunnen vragen. We hebben er vertrouwen in dat deze toegekend zal worden.